Η Μάγια που ξέρει να επιβιώνει!

Έχει ήδη χάσει τουλάχιστον δυο από τις επτά ζωές της, αλλά η θαρραλέα Αθηναία αδεσποτούλα προσβλέπει να μια μακριά κι ευτυχισμένη ζωή κοντά σε όποιον την υιοθετήσει.

Στα χρόνια που τη γνωρίζουμε, η Μάγια έχει χάσει τουλάχιστον δυο από τις ζωές της – μαζί με δυο δάχτυλα στο μπροστινό της πόδι, που ήδη δεν υπήρχαν όταν τη γνωρίσαμε. Τώρα, από την άνεση του σπιτιού της, έχοντας υιοθετηθεί από την εθελόντρια των Εφτάψυχων Sydney, προσδοκά πλέον σε μια μακριά, ασφαλή και ευτυχισμένη ζωή.

Maya at the vet after emergency surgery on her wound. H Μάγια στον κτηνίατρο, μετά την επείγουσα επέμβαση στην πληγή της.

Ας γυρίσουμε πίσω 3 χρόνια, όταν ένας φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών μας ενημέρωσε με ένα email για την αποικία των 20 και πλέον αστείρωτων γατιών στην Πανεπιστημιούπολη. Χάρη σε μια γενναιόδωρη δωρεά από το Greek Animal Rescue, ξεκινήσαμε άμεσα ένα πρόγραμμα παγίδευσης, στείρωσης κι επιστροφής καθώς και κτηνιατρικής φροντίδας.

Έως το επόμενο καλοκαίρι, μερικές από τις γάτες είχαν φύγει και, καθώς δεν υπήρχαν γεννήσεις, η αποικία σταθεροποιήθηκε στις 13 γάτες, που είχαμε εν τω μεταξύ γνωρίσει και αγαπήσει, έτσι ώστε να ανησυχούμε αν κάποια δεν εμφανιζόταν. Μια ζεστή εβδομάδα του Ιουλίου, η Μάγια δεν εμφανίστηκε για τα γεύματά της. Αρχίσαμε να ψάχνουμε, και σύντομα ακούσαμε ένα αχνό νιαούρισμα. Ακολουθώντας το φτάσαμε σε μια περιτοιχισμένη αυλή σε ένα γιαπί της Πανεπιστημιούπολης, που είχε κλείσει για καλοκαίρι. Η Μάγια είχε αποκλειστεί μέσα χωρίς νερό, σκιά ή φαγητό. Τρέξαμε και φέραμε ένα κλουβί-παγίδα κι ένα σχοινί, δέσαμε καλά το κλουβί, βάλαμε σαρδέλες για δόλωμα και το κατεβάσαμε στην αυλή. Στην πρώτη προσπάθεια, έκλεισε πριν κατεβεί, αλλά τη δεύτερη φορά, σταθήκαμε τυχεροί και η πεινασμένη Μάγια έτρεξε στο φαγητό. Κλείσαμε την παγίδα, την ανεβάσαμε με το σχοινί κι η Μάγια επέστρεψε στη θέση της (και σ’ένα μεγάλο μπολ με νερό).

Maya relaxing at her home.
Η Μάγια ξεκουράζεται στο σπίτι της.

Ως το Πάσχα του 2014, η γατο-αποικία είχε και πάλι μειωθεί, γιατί συνεχιζόταν οι οικοδομικές εργασίες και, καθώς κόβονταν οι θάμνοι τριγύρω, οι γάτες έχασαν τις κρυψώνες τους. Απέμειναν μόνο 8 γάτες στο συσσίτιο, μεταξύ τους και η Μάγια. Μέχρι που πάλι μια μέρα εξαφανίστηκε. Αφού τη φωνάξαμε και την ψάξαμε επί ώρα, εμφανίστηκε, με πολύ αργό βήμα, και με το ένα μέρος του προσώπου της γεμάτο αίματα και πύον. Φαίνεται πως είχε ανοίξει ένα απόστημα που είχε δημιουργηθεί από γκρατζουνιά ή δαγκωνιά. Οι κτηνίατροί μας της έκαναν αμέσως αναισθησία για να καθαρίσουν την πληγή και ξεφλούδισαν τη νεκρωμένη επιδερμίδα, αφήνοντας το μάγουλό της γυμνό ως το κόκκαλο. Δεν ήμασταν καθόλου σίγουροι πως θα τα καταφέρει… Χάρη όμως στην φροντίδα και την αφοσίωση των κτηνιάτρων και, βέβαια, στη δική της αντοχή, η Μάγια ανέκαμψε θριαμβευτικά – σε 21 ημέρες ήταν έτοιμη να πάει στο προσωρινό της σπίτι, ενώ από την τεράστια πληγή της απέμενε μόνο μια κόκκινη κουκίδα! Ενώ τις πρώτες μέρες ήταν τρομοκρατημένη (καθόλου περίεργο, αν σκεφτεί κανείς ότι είχε ζήσει στο δρόμο όλη της τη ζωή), σύντομα άρχισε να γουργουρίζει, να ζυμώνει και να τρίβει τη μύτη της στους ανθρώπους!

Είμαστε ενθουσιασμένοι που η Μάγια βρήκε το παντοτινό της σπίτι με τη Sydney (την σούπερσταρ θετή γατομαμά και φυσικοθεραπεύτρια), γιατί ξέρουμε πως δεν θα μπορούσε να είναι σε καλύτερα χέρια. Επιτέλους, μετά από χρόνια μάχης για την επιβίωση, μπορεί να ξεκουράσει τα ταλαιπωρημένα πατουσάκια της και να απολαύσει στοργή κι αγάπη.