Πυρκαγιές Αττικής: Η ιστορία επιβίωσης μιας γάτας

“Εάν διασχίζετε την κόλαση, μην σταματήσετε” (Ουίνστον Τσώρτσιλ)

Όταν έχεις περάσει από την κόλαση και πίσω, έχεις ξεπεράσει τα απλά όρια του θαυμασμού. Έχεις αποδείξει ότι η θέλησή σου να επιβιώσεις και η δύναμη της ψυχής σου είναι τέτοια που δεν υπάρχει τίποτα να φοβηθείς, τίποτα που μπορεί να σταθεί στο δρόμο σου.

Ο κτηνίατρος είπε ότι οι πληγές από τα εγκαύματα ήταν τόσο βαθιές και βαριά μολυσμένες που, αν είχε βρεθεί λίγες ώρες αργότερα, θα είχε υποκύψει.

Αυτή η γάτα πέρασε από τον πύρινo όλεθρο της πρόσφατης καταστροφής στην Αττική και κατάφερε να επιβιώσει. Έχει καεί σοβαρά και οι ουλές στο σώμα της θα την συνοδεύουν για όλη τη ζωή της. Σαν να μην έφτανε αυτό, όχι μόνο επιβίωσε από την εν λόγω κόλαση, αλλά το ένστικτο της αυτοσυντήρησης την οδήγησε να μείνει κρυμμένη για οκτώ ημέρες. Κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών, ο πόνος της ήταν συνεχής κι απερίγραπτος, αλλά κατάφερε να αντέξει μόνη της. Έπειτα η εξάντληση, η αφυδάτωση και η πείνα την οδήγησαν να βγει στην επιφάνεια, με τα τραύματά της να έχουν καταμολυνθεί, τις πατούσες τόσο άσχημα καμένες που περπατούσε στα γόνατά της και τα μάτια της άδειά από κάθε ελπίδα πια, απλώς ξάπλωσε περιμένοντας… το τέλος.

Δεν γνώρισε όμως το τέλος της. Είχε ακόμα μια ψυχή που δεν είχε ξοδέψει και που ήταν αρκετή για να συναντήσει τον σωτήρα της, έναν εθελοντή διάσωσης ζώων που ήταν κοντά σε μια ακόμη αποστολή έρευνας και διάσωσης. Αμέσως έσπευσε να την βοηθήσει, την πήρε με τα χέρια του (δεν χρειάστηκε καν κάποια συσκευή παγίδευσης) και την έφερε στον κτηνίατρο όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

Έμεινε στην εντατική για τις πρώτες κρίσιμες μέρες. Η κατάστασή της ήταν μεταξύ ζωής και θανάτου. Η κτηνίατρος είπε ότι οι πληγές της ήταν τόσο βαθιές και με τόσο βαριά μόλυνση που αν είχε διακομισθεί έστω και λίγες ώρες αργότερα, θα είχε υποκύψει στα τραύματά της.

Αλλά ήταν αγωνίστρια. Ήθελε να ζήσει. Όλα τα ζωντανά πλάσματα θέλουν να ζήσουν, αλλά μετά από την κόλαση, η αξία της ζωής πηγαίνει σε ένα εντελώς νέο επίπεδο. Τα κατάφερε. Έζησε και τώρα αναρρώνει. Γρήγορα.

Αυτή η γάτα πέρασε από τη φλογερή κόλαση των πρόσφατων καταστροφικών πυρκαγιών στην Αττική και πραγματικά επιβίωσε, αν και μόλις και μετά βίας.

Ο εθελοντής που τη διέσωσε πήρε τότε μια απόφαση. Σε καμία περίπτωση δεν θα την επέστρεφε στο «σημείο μηδέν». Είναι σαφές ότι δεν υπάρχει κανένα μέλλον για αυτήν εκεί, συν το ότι θα ήταν μεγάλο οξύμωρο να επιβιώσει αυτή την κόλαση και μετά να επιστρέψει για να τη βρούμε νεκρή από κάποια φόλα την επόμενη μέρα. Όχι, ο δρόμος δεν είναι πλέον ένας τόπος για εσένα καρδούλα μου. Θα την πάρει υπό την προστασία του, θα τη φροντίσει, θα την φιλοξενήσει όσο χρειάζεται και θα προσπαθήσει να βρει το καλύτερο σπίτι για εκείνη. Ό,τι το καλύτερο. Αν μη τι άλλο τουλάχιστον αυτό της αξίζει.

Για γάτα του δρόμου, δεν είναι καν άγρια. Είναι αναμενόμενα πολύ φοβισμένη, αλλά χρειάζεται απλά τον χρόνο της. Δεν αντιστέκεται ακόμη και όταν η κτηνίατρος της βάζει ειδική κρέμα στις πληγές της. Τα μάτια της είναι γεμάτα ελπίδα, νέα ελπίδα.

Α, κι επί της ευκαιρίας. Δεν είναι πλέον μια ακόμα τυχαία χωρίς όνομα “αόρατη” γάτα του δρόμου. Έχει τώρα ένα όνομα. Ναί! Είναι η Νουρίελ! Και ψάχνει για το παντοτινό της σπίτι!