Μια αποτυχημένη φιλοξενία!
2 Αυγούστου, 2020Το ημερολόγιο του 2021 είναι εδώ – “Σπίτι μου σπιτάκι μου”
7 Σεπτεμβρίου, 2020Αφού τάιζαν αδέσποτες γάτες στην Αθήνα για κάποιο χρονικό διάστημα, η συγγραφέας του άρθρου Sharon και ο σύντροφός της Glen, έγιναν εθελοντές των Nine Lives και κατέληξαν να ερωτεύονται και να υιοθετούν έναν όμορφο εγκαταλελειμένο γατούλη.
Ένα πράγμα που βλέπετε παντού στην Ελλάδα; Γάτες! Στην ηπειρωτική χώρα και στα νησιά, όπου κι αν πάτε στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλος πληθυσμός γάτας. Όλοι έχουμε φωτογραφίες από γάτες που χαλαρώνουν στον ήλιο, πάνω από ένα αυτοκίνητο ή μοτοσικλέτα, κάθονται δίπλα στην Ακρόπολη κ.λπ. Τώρα, όλοι αγαπάμε τις γάτες, αλλά η καλή τους ζωή και η φροντίδα των αδέσποτων είναι ένα άλλο θέμα. Έχω φροντίσει για πολύ καιρό τους αδέσποτους στην περιοχή μου (επισκέψεις σε τροφές και κτηνίατρους). Τότε ο σύντροφός μου μετακόμισε στην Ελλάδα και τις ερωτεύτηκε όλες (πώς να μην τις αγαπήσει κανείς!). Αφού είδε μια διαφήμιση που ανέφερε πως οι Εφτάψυχες χρειάζονταν εθελοντές για να βοηθήσουν στο τάισμα, αποφασίσαμε και οι δύο ότι θέλαμε να βοηθήσουμε με όποιον τρόπο μπορούσαμε. Έτσι προσφερθήκαμε να βοηθήσουμε με την σίτιση του τεράστιου αριθμού αδέσποτων στο κέντρο της Αθήνας. Γνωρίζαμε ήδη πολλές από αυτές τις ομορφιές μετά από τους μεγάλους περιπάτους μας στην πόλη και τώρα είχαμε την ευκαιρία να τα γνωρίσουμε ακόμη καλύτερα και να τα βοηθήσουμε πιο άμεσα.
Δεν είναι μόνο το τάισμα. Είναι η φροντίδα για την καλή διαβίωσή τους, ο έλεγχος για κάθε πιθανή ασθένεια, η θεραπεία με φάρμακα όταν χρειάζεται και η αναφορά νέων γατών που ξαφνικά εμφανίζονται στις αποικίες και που μπορεί να χρειάζονται στείρωση ή αποπαρασίτωση.
Τον Μάρτιο, ήρθε η καραντίνα λόγω του ιού Covid 19 και ξαφνικά όλα έκλεισαν. Οι γάτες ήταν μόνες! Οι εθελοντές έφυγαν για να επιστρέψουν στις πατρίδες τους, αλλά ο Glen & εγώ, και άλλοι εθελοντές ήταν ακόμα εδώ για να τους φροντίσουν, μιας και μας χρειάζονταν τώρα περισσότερο από ποτέ. Αυξήσαμε τις βόλτες για να τα ταΐσουμε, αλλά οι γάτες ενδιαφερόταν για την ανθρώπινη αλληλεπίδραση περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Το κέντρο της πόλης έγινε μια πόλη-φάντασμα από την μια μέρα στην άλλη. Ήταν αρκετά σοκαριστικό να βλέπεις πώς οι γάτες νοσταλγούσαν την πολυκοσμία. Όταν πηγαίναμε να ταϊσουμε, θα μας ακολουθούσαν παντού τρυπόνοντας κάτω από τα πόδια μας (η αλήθεια είναι πως έπεσα σε μερικές…γατο τρικλοποδιές!).
Ευτυχώς είμαστε μακρυά από αυτό τώρα και τα περισσότερα εστιατόρια είναι ανοιχτά για να βοηθήσουν στη σίτιση. Οι άνθρωποι κυκλοφορούν ελεύθερα και πάλι και οι
γατούλες μας απολαμβάνουν και πάλι την προσοχή που τους είχε λείψει. Οι δρόμοι της Αθήνας επιστρέφουν σταδιακά στο φυσιολογικό, αν και δεν υπάρχουν πολλοί τουρίστες. Αλλά και αυτό αλλάζει μέρα με τη μέρα. Ξέρω ότι οι γάτες απολαμβάνουν πλέον περισσότερη ανθρώπινη αλληλεπίδραση, αν και είμαι σίγουρη ότι δεν απολαμβάνουν το ίδιο όλη την κίνηση των αυτοκινήτων που είναι τόσο επικίνδυνη για αυτές.
Μεταξύ όλων αυτών, είχαμε τη δική μας μικρή περιπέτεια! Παρόλο που και οι δύο λάτρεις της γάτας, δεν είχαμε μια δική μας (είχα μια ομορφιά που λεγόταν William πριν από πολλά χρόνια). Όταν ξεκινήσαμε να ταΐζουμε, ερωτευτήκαμε και οι δύο μια γάτα που με το όνομα Τζακ. Ο Τζακ ήταν ένα κατοικίδιο που ξαφνικά πετάχτηκε στο δρόμο από τους ιδιοκτήτες του. Δεν τα πήγε καλά με τις άλλες γάτες σε αυτή τη συγκεκριμένη αποικία αλλά αγαπούσε την ανθρώπινη προσοχή. Ο Γκλεν τον είχε δει στην Πλάκα περίπου ένα χρόνο πριν και είχε τραβήξει τη φωτογραφία του (ίσως η μοίρα…). Ο Τζακ δεν ήταν πάντα εκεί όταν πήγαμε να ταΐζουμε και ήμασταν και οι δύο λυπημένοι αν τύχαινε και δεν τον βρίσκαμε. Ρωτούσαμε συνεχώς τους άλλους εθελοντές αν τον είχαν δει ώστε να βεβαιωθούμε πως είναι καλά!
Μια μέρα εμφανίστηκε σε άσχημη κατάσταση, είχε γρατζουνιές στο πρόσωπό του και η γούνα του ήταν σε άθλια κατάσταση. Ο Τζακ ήταν πάντα άψογος στην εμφάνισή του και αυτό μας ανησύχησε. Έπειτα, επικοινωνήσαμε με τα αλλα κορίτσια των Nine Lives, και μας πρότειναν να τον φιλοξενήσουμε ώστε να μπορεί να υιοθετηθεί και να γλυτώσει από τους δρόμους, κάτι που κάναμε. Μεταφέρθηκε στον κτηνίατρο και ευτυχώς ήταν σε καλή υγεία εκτός από μια μόλυνση στο αυτί. Φυσικά ήταν αρκετή μια μέρα μόνο μαζί μας για να αποφασίσαμε να τον κάνουμε μόνιμο μέλος της οικογένειάς μας. Υπάρχουν τόσες πολλές γάτες στην Αθήνα που χρειάζονται βοήθεια, οπότε βασικά το πιο σημαντικό μήνυμα είναι να μην αγοράζετε! Υιοθετήστε. Τόσες πολλές γάτες και γατάκια χρειάζονται ένα καλό σπιτάκι.
Θα παρουσιάσω μερικές από τις γάτες ξεχωριστά σε μελλοντικές αναρτήσεις και ελπίζω να σας αρέσει να τις συναντάτε μέσα από τα άρθρα μου.
Sharon