Η ιστορία του Archie

Λίγο μετά την εμφάνισή του σε μια γατο-αποικία, αυτός ο φιλικός νεαρός γάτος υπέστη σοβαρούς τραυματισμούς από ατύχημα ή από κακοποίηση. Τώρα αναρρώνει και είναι ασφαλής σε ένα ανάδοχο σπίτι, ενώ περιμένει να υιοθετηθεί.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε, εμφανίστηκε σε μία από τις γατο-αποικίες των Επτάψυχων, ένα ζωηρός νεαρός γάτος, με λευκά πατουσάκια και λαιμό.

Ο Archie εμφανίστηκε στις αρχές του καλοκαιριού κοντά σε ένα σημείο σίτισης γατών από τις

Ήταν νέος, καθαρός, τρυφερός και έδειχνε  εμπιστοσύνη, γεγονός που μας έκανε να πιστέψουμε ότι μπορεί να είχε εγκαταλειφθεί εκεί, ίσως από κάποιον που έφυγε για τις καλοκαιρινές του διακοπές. Τον πήγαμε στον κτηνίατρο για να ελέγξουμε για μικροτσίπ, αλλά δεν είχε. Δημοσιεύσαμε μια αγγελία, αλλά κανείς δεν εμφανίστηκε.  Έτσι αποφασίσαμε να τον στειρώσουμε, αφού ήταν αστείρωτος.

Δεν θέλαμε καθόλου να τον αφήσουμε έξω στην αποικία, αλλά με όλα τα σπίτια μας γεμάτα και με τόσες λίγες ευκαιρίες υιοθεσίας  μέσα το καλοκαίρι, δυστυχώς δεν είχαμε άλλη επιλογή. Έπειτα, ήταν ένας νεαρός και γερός γάτος και ελπίζαμε ότι θα ακολουθούσε τις άλλες, πιο έμπειρες και μαθημένες στο δρόμο γάτες και θα μάθει να αποφεύγει τους πολλούς κινδύνους της ζωής στο δρόμο.

Μόλις εβδομάδες μετά τη στείρωση, ο Archie εξαφανίστηκε για επτά ημέρες και εμείς ήμασταν μέσα στην ανησυχία. Κάποια στιγμή, ενώ ταΐζαμε την γατο-αποικία, ακούσαμε μια μικρή κραυγή και είδαμε τον Archie να έρχεται προς το μέρος μας, σκοντάφτοντας και με την ουρά του να κρέμεται διαλυμένη ενώ έσταζε αίμα και πύον. Δεν είχαμε κλουβί, έτσι πήραμε ένα κιβώτιο λαχανικών που βρήκαμε σε έναν κοντινό κάδο, βάλαμε μέσα τον Archie, κλείσαμε και ασφαλίσαμε το κιβώτιο και τον πήγαμε στον κτηνίατρο.

Δεν χρειαζόταν καν ακτινογραφίες για να καταλάβει ο γιατρός ότι η ουρά του είχε αποκοπεί ψηλά στην σπονδυλική στήλη. Αλλά το πιο σοβαρό ήταν ότι είχε τραυματιστεί ο νωτιαίος μυελός του, αφήνοντάς τον χωρίς αίσθηση κάτω από την ουρά και χωρίς έλεγχο των κινήσεων του εντέρου και της ουροδόχου κύστης. Αυτός ο τραυματισμός μπορεί να προκλήθηκε είτε από χτύπημα αυτοκινήτου ή μηχανής που πάτησε την ουρά και  τέντωσε το νωτιαίο μυελό, ή από κάποιον που έκλεισε την ουρά του σε μια πόρτα, ή από κάποια σκόπιμη πράξη σκληρότητας.

Στο κτηνιατρείο, μετά τον ακρωτηριασμό της ουράς

Σε αυτό το σημείο, ήταν πραγματικά αβέβαιο αν αυτό το χαρούμενο αγόρι θα τα κατάφερνε και  αν το έκανε, ποια ποιότητα ζωής θα είχε. Αλλά οι κτηνίατροι είπαν ότι ήταν ζωτικής σημασίας να προχωρήσουμε στον ακρωτηριασμό της ουράς, καθώς η ουρά του ήταν πηγή πόνου, δυσφορίας και λοίμωξης, και στη συνέχεια απλώς να περιμένουμε, δίνοντας στον Archie αρκετό χρόνο για να θεραπευτεί και να αναρρώσει.

Την επομένη της επιχείρησης, ο Archie ήταν ο συνηθισμένος,  γλυκός και τρυφερός εαυτός του, ακριβώς ο ίδιος, αλλά χωρίς την ουρά του. Μια ελληνική γάτα Manx. Στην αρχή, η  Χρύσα, η κτηνίατρος,  χρειαζόταν να πιέζει την ουροδόχο κύστη και τα έντερα τέσσερις φορές την ημέρα για να τον βοηθάει με την τουαλέτα του. Αλλά καθώς περνούσαν οι μέρες, δεν φάνηκε να υπάρχει βελτίωση.

Τότε, ο κτηνίατρος Μπαμπλένης, που είχε κάνει τη χειρουργική επέμβαση, σκέφτηκε και πρότεινε ένα (ανθρώπινο) φάρμακο που πίστευε ότι θα μπορούσε να βοηθήσει τον Archie. Το πήραμε από το φαρμακείο και ο Archie ξεκίνησε τη θεραπεία. Μετά από μόλις δύο ημέρες, πήγε κανονικά στην άμμο του!

Συνεχίζει να αναρρώνει στην άνεση ενός ανάδοχου σπιτιού, ενώ περιμένει και ελπίζει για το μόνιμο παντοτινό του σπίτι

Ο Archie τώρα έχει μετακομίσει στο σπίτι που φιλοξενείται, όπου θα συνεχίσει τη θεραπευτική αγωγή για μερικές ακόμη ημέρες και στη συνέχεια, κατ’ εντολή του κτηνιάτρου, θα το σταματήσει για να διαπιστώσουμε εάν είναι ακόμα απαραίτητο το φάρμακο ή αν ο Archie θα μπορεί πλέον να πηγαίνει στην άμμο χωρίς βοήθεια.

Μετά από μήνες στους δρόμους και εβδομάδες στο κλουβί του κτηνιατρείου, ο Archie είναι πλέον σε θέση να ξαπλώσει σε ένα μαλακό κρεβάτι και να ξεκουραστεί, περιτριγυρισμένος από παιχνίδια, νόστιμο φαγητό και την αγάπη των ανάδοχων γονιών του και όλων εκείνων που νοιάστηκαν όταν το χρειάστηκε περισσότερο, ειδικά των κτηνιάτρων που ξεπέρασαν τον εαυτό τους για να βοηθήσουν το υπέροχο αυτό αγόρι να κερδίσει ξανά τη ζωή του.

Τώρα, ελπίζουμε και ευχόμαστε να μην υποτροπιάσει ο Archie όταν σταματήσει τη φαρμακευτική αγωγή και να βρει ένα σπίτι για πάντα, όπου θα πάρει όλη την αγάπη, την προσοχή και την ασφάλεια που χρειάζεται και αξίζει.