Κατοικίδιες γάτες και παιδιά: μύθοι για τη συμβίωσή τους και η αλήθεια!
12 Οκτωβρίου, 2018Από κοντά… και χουρχουριστά!
6 Νοεμβρίου, 2018Ο Sven αφηγείται πώς η οικογένειά του, με τη βοήθεια των Nine Lives, απέκτησαν ένα πολύτιμο σουβενίρ από τις καλοκαιρινές διακοπές τους στην Ελλάδα – ένα μικρό ημί-τυφλο αδέσποτο γατάκι.
Τον Ιούλιο του 2018, η γυναίκα μου και εγώ πήγαμε στην Ελλάδα για ένα οδικό ταξίδι δύο εβδομάδων με τα παιδιά. Προσγειωθήκαμε στην Αθήνα, την περίφημη πόλη όπου όλα άρχισαν για την Ευρώπη πριν από πολύ καιρό.
Την πρώτη μέρα στην Αθήνα συναντήσαμε πολλές αδέσποτες γάτες και επειδή η οικογένειά μας λατρεύει τις γάτες, τις ψάχναμε παντού, οπουδήποτε κι αν ήμασταν. Το απόγευμα της πρώτης ημέρας είδαμε μια ασπρόμαυρη γάτα θηλυκή (με όμορφα μάτια που πάντα θα θυμάμαι) με δύο μικρά γατάκια να μας κοιτάζουν, να κάθονται σε ένα χώρο στάθμευσης για να πίνουν λίγο νερό από έναν δοχείο. Ήταν ένα μαγευτικό θέαμα, μέχρι που είδαμε τα μικρά να μας κοιτούν με τα μάτια τους κλειστά λόγω μόλυνσης. Ήταν φρικτή αυτή η εικόνα που ποτέ δεν θα φύγει από το μυαλό μου.
Όλη την ημέρα αναρωτιόμουν τι να κάνω. Πώς θα μπορούσα να βοηθήσω αυτές τις φτωχές ψυχές; Σημειώσαμε το σημείο στο χάρτη (έτσι νομίσαμε) και επιστρέψαμε στο διαμέρισμα. Εκείνο το βράδυ άρχισα να ψάχνω εθελοντικές οργανώσεις στην Ολλανδία και ξεκίνησα μερικές έρευνες. Την επόμενη μέρα πήρα μια απάντηση από μία από αυτές όπου με συμβούλευσαν να έρθω σε επαφή με τις Nine Lives / Επτάψυχες στην Αθήνα. Είπαν ότι ήξεραν την οργάνωση και ότι ήταν πραγματικά χρήσιμη.
Απευθύνθηκα λοιπόν αμέσως στις Nine Lives και την ίδια μέρα πήρα μια απάντηση από την Cordelia. Η Αθήνα εκείνη την εποχή χτυπήθηκε από τρομερές πυρκαγιές, οπότε ο διαθέσιμός τους χρόνος ήταν ελάχιστος. Πολλά ζώα χρειάζονταν άμεση διάσωση και φροντίδα, αλλά υποσχέθηκαν να πάνε και να ρίξουν μια ματιά την επόμενη μέρα. Αλλά αποδείχθηκε ότι σημειώσαμε λανθασμένη θέση. Πόση ατυχία! Οι Nine Lives έψαχναν αλλά δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν τις φτωχές ψυχές. Ο χρόνος μετρούσε αντίστροφα, αφού τα μάτια τους είχαν ήδη μολυνθεί –μάλλον – από τη φρικτή ασθένεια των γατών.
Αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στην Αθήνα για τις τελευταίες μέρες των διακοπών, για να πάμε στο ακριβές σημείο όπου γνωρίζαμε ότι είδαμε τις γατούλες. Καθώς οδηγούσαμε στην Αθήνα για να βρούμε χώρο στάθμευσης, από σύμπτωση πήγαμε πάλι στην ακριβή τοποθεσία! Πήραμε φωτογραφίες και έψαξα για τις γάτες, αλλά δεν ήταν εκεί. Αποφασίσαμε τουλάχιστον τώρα να στείλουμε τα σωστά στοιχεία της τοποθεσίας στις Nine Lives.
Την επόμενη μέρα, ακούσαμε από την Cordelia ότι γνώριζαν το μέρος και το χώρο στάθμευσης. Όλες οι άλλες γάτες εκεί είχαν στειρωθεί μέσω των Nine Lives από την εθελόντρια Zoey. Οι γάτες σιτίζοντας από τον ιδιοκτήτη του σταθμού, ο οποίος είχε αναφέρει μια νέα ασπρόμαυρη γατο-μαμά με γατάκια, αλλά παρά την αναζήτηση, η Zoey δεν τις είχε δει ακόμα. Έπρεπε να πετάξουμε πίσω στο σπίτι, αλλά αισθανόμασταν τώρα αισιόδοξοι. Δύο ημέρες αργότερα, πήραμε την είδηση ότι η Zoey είχε εντοπίσει την οικογένεια ξανά, μόνο που το ένα από τα μικρά είχε χτυπηθεί από αυτοκίνητο λόγω της έντονης κυκλοφορίας στους δρόμους. Τόσο λυπηρό, ένιωθα βαθιά λύπη και σκέφτηκα ότι ούτε το άλλο μικρό δεν θα επιβίωνε.
Μια μέρα αργότερα πήραμε νέα από την Cordelia ότι η Zoey κατάφερε να πιάσει το δεύτερο μικρό και να το πάει στον κτηνίατρο! Η μαμά διέφυγε, αλλά τουλάχιστον είχε σωθεί το μικρό και τώρα οι Επτάψυχες μπορούσαν τελικά να ξεκινήσουν τη θεραπεία για τα μάτια του που ήταν σε πολύ κακή κατάσταση. Ξεκίνησαν αμέσως με αντιβιοτικά και οφθαλμικές σταγόνες. Ήταν συντριπτική η ακρόαση όλων των καλών ειδήσεων που έρχονταν από την Cordelia και την ομάδα για το πως βοήθησαν αυτό το μικρό.
Μερικές ημέρες αργότερα η Cordelia με ρώτησε αν τυχόν θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε να βρούμε ένα καλό σπίτι για αυτήν την φτωχή ψυχή. Αρχικά δίστασα, αφού μόλις υιοθετήσαμε τη δική μας γάτα, αλλά τότε ο αδερφός μου μπήκε στο παιχνίδι. Ήθελε έναν φιλαράκι για τη γάτα του, αφού αισθανόταν ότι θα της έκανε καλό μία παρέα. Κι αυτό γιατί όσο λείπαμε εμείς για διακοπές, η γάτα μας είχε μείνει μαζί τους. Έτσι τον ρώτησα … Και είπε, «Ναι, αν είναι αρσενικό.» Ρωτήσαμε την Cordelia και η απάντηση ήταν: «Είναι αρσενικό!» Για φαντάσου;!
Έτσι, οι Nine Lives άρχισαν να σχεδιάζουν όλα τα απαραίτητα για το ταξίδι του μικρού. Και ο αδερφός μου επέλεξε ένα όνομα, Boots. Τα εμβόλια, τη θεραπεία των ματιών, τους κτηνίατροι, τις φιλικότατες ανάδοχες μαμάδες Ερωφίλη και Zoey, την πτήση, τα φρόντισαν όλα! Άρχισα να συνειδητοποιώ πόσο τεράστιο είναι το δίκτυο στην εθελοντική οργάνωση και πώς βοηθούν όλοι, χωρίς κανένα πρόβλημα και εθελοντικά. Φοβερό. Ο σεβασμός μου αυξήθηκε εκείνη την ημέρα για όλους. Επίσης μεγάλη ήταν η είδηση ότι η μαμά του Boots βρέθηκε και στειρώθηκε. Όλα άρχισαν να μπαίνουν σε μία τάξη τώρα.
Τότε, ακριβώς πριν από την πτήση, ο αδερφός μου είχε ένα τρομερό αυτοκινητιστικό ατύχημα. Τράκαρε στον αυτοκινητόδρομο και τραυματίστηκε σοβαρά. Έπρεπε να ακυρώσουμε την πτήση. Ήταν συγκλονιστικό, απλά φρικτό για όλους. Ακόμα και στο νοσοκομειακό κρεβάτι του, μια από τις πρώτες αντιδράσεις του αδελφού μου ήταν: «Τι γίνεται με τον Boots τώρα; Θέλω ακόμα να έρθει! “Πραγματικά εκπληκτικό! Έτσι ξεκινήσαμε να συζητάμε επιλογές με την Cordelia για αργότερα. Αποφασίσαμε ότι έπρεπε να καθυστερήσουμε τουλάχιστον για 2 εβδομάδες, για να δούμε πώς θα πάει η κατάσταση του αδερφού μου. Εν τω μεταξύ, αυτό το διάστημα θα ήταν καλό και για τον Boots για την πλήρη αποκατάσταση του, αφού χρειαζόταν περαιτέρω θεραπεία στο σπίτι για να ανακάμψει περισσότερο από την ασθένεια και τη μόλυνση των ματιών του. Ο αδελφός μου επανερχόταν με εκπληκτική ταχύτητα. Μετά τη δεύτερη χειρουργική επέμβαση στον καρπό του, άρχισε να δυναμώνει και μπόρεσε να μιλήσει καλύτερα. Ήθελε να έρθει ο Boots, συνέχιζε να ρωτάει. Έτσι κλείσαμε την πτήση του για την 4η Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων!
Ο Boots ήταν νευρικός κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, αλλά τι είναι αυτές οι λίγες ώρες προκειμένου να φτάσεις στο παντοτινό σου σπίτι όπου θα ζήσεις με πολυτέλεια από τώρα και στο εξής; Φτάνοντας στο σπίτι του αδελφού μου, πήγαμε στο πρώτο δωμάτιο που ήταν γεμάτο με παιχνίδια και απολαύσεις, για να μείνει εκεί την πρώτη μέρα ο γατούλης και να ξεκουραστεί. Ανοίξαμε την πόρτα του κλουβιού του και ο Boots πήδηξε αμέσως στην αγκαλιά του αδελφού μου, κι έμεινε εκεί χουρχουρίζοντας από τα χάδια. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά.
Πάντως και οι δύο είναι σε καλή κατάσταση τώρα. Ο αδελφός μου ανακάμπτει με εκπληκτική ταχύτητα και μοιάζει να μπορεί να κάνει τα πάντα μέσα σε μερικές εβδομάδες. Όπως μας είπαν οι κτηνίατροι στην Αθήνα, το δεξιό μάτι του Boots είναι τυφλό, αλλά είναι σίγουρα σε θέση να δει πολλά μέσα από το αριστερό του μάτι. Είναι παιχνιδιάρικος, γοητευτικός και δείχνει μεγάλη εμπιστοσύνη. Όλοι τον αγαπάμε.
Θέλω να ευχαριστήσω όλη την ομάδα των Nine Lives, τους κτηνιάτρους και όλους τους εθελοντές που εμπλέκονται, από τα βάθη της καρδιάς μας. Πιστεύουμε ότι είστε ξεχωριστοί. Αληθινά κάνετε τη διαφορά σε αυτόν τον κόσμο. Σεβόμαστε όλα όσα κάνετε, τον τρόπο που το κάνετε και το ποιοι είστε.
Σας ευχαριστώ ειλικρινά.
Sven, Rik και οικογένειες.